گاهی از والدین می‌شنویم که فرزند من به‌رغم داشتن هوش تحصیلی و نمره‌های خوب در مدرسه، قادر به برقراری ارتباط دوستانه با همسالان خود نیست. بنابر تایید پژوهش‌های بسیار، داشتن هوش هیجانی، اجتماعی و اخلاقی، در موفقیت کودکان در آینده تاثیری تعیین‌کننده‌تر نسبت به هوش تحصیلی دارد.
کودکان و نوجوانانی که مهارت‌های اجتماعی مناسب سن خود را دارند، می‌توانند به شکل موثرتری با دیگران ارتباط برقرار کنند، مسائل خود را در مواقع دشوار به شکل موثرتری حل کنند، تصمیم‌گیری کنند، روابط موفقیت‌آمیز پدید آورند، این روابط را حفظ کنند و هیجانات و رفتارهای خود را مدیریت کنند.
در جلد هفتم این مجموعه، به چگونگی عملکرد در اتفاق‌های معمول مدرسه، مانند احترام گذاشتن به قوانین، رفتار پسندیده در کتابخانه، رفتن به اردو، کلاس فوق برنامه و گرفتن کارنامه، یا واکنش درست هنگام اتفاق‌های پیش‌بینی‌نشده، مانند تعطیلی به دلیل بارش برف یا آلودگی و وقوع زلزله یا آتش‌سوزی، پرداخته می‌شود.
هم‌چنین با تاکید بر رعایت قانون و مسئولیت‌پذیری نسبت به پیرامون، به ایجاد و پرورش صلح در کودکان و پیرامون آن‌ها پرداخته می‌شود.
