انتشارات مهرسا

سبک فرزندپروری چیست؟

شیوه های فرزندپروری که امروزه معمولاً در روانشناسی مورد استفاده قرار می گیرد بر اساس کار دیانا بامریند ، روانشناس رشد در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی ، در دهه 1960 است. مکوبی و مارتین نیز با اصلاح مدل در دهه 1980 همکاری کردند.

نظریه سبک های فرزندپروری دیانا بامریند

باومریند متوجه شد که کودکان پیش دبستانی انواع متفاوتی از رفتار را از خود نشان می دهند. هر نوع رفتاری با نوع خاصی از فرزندپروری ارتباط داشت.

نظریه باومریند این است که بین نوع شیوه فرزندپروری و رفتار کودکان رابطه تنگاتنگی وجود دارد. شیوه های مختلف فرزندپروری می تواند منجر به رشد و نتایج متفاوت کودک شود.

بر اساس مشاهدات گسترده ، مصاحبه ها و تجزیه و تحلیل ها ، باومریند در ابتدا این سه شیوه فرزندپروری را مشخص کرد: فرزندپروری معتبر ، فرزندپروری اقتدارگرا و فرزندپروری مجاز.
مورد علاقه خوانندگان از والدین برای مغز

اگرچه دیانا بامریند به دلیل کار در زمینه طبقه بندی سبک های فرزندپروری مشهور است ، اما مکوبی و مارتین (1983) کسانی بودند که این مدل سه سبک فرزندپروری را با استفاده از یک چارچوب دو بعدی توسعه دادند .

آنها شیوه فرزندپروری بامریند را به دو نوع مختلف گسترش دادند: فرزندپروری مجاز (همچنین به عنوان شیوه فرزندپروری دلپذیر نیز شناخته می شود) و فرزندپروری غفلت آمیز (همچنین به عنوان شیوه فرزندپروری بدون دخالت شناخته می شود).

این چهار شیوه فرزندپروری گاهی سبک های فرزندپروری دیانا باومریند یا سبک های فرزندپروری مکوبی و مارتین نامیده می شود.

چهار نوع شیوه فرزندپروری عبارتند از:

1 - فرزند پروری معتبر
2 - اقتدارگرا (یا انتظامی)
3 - مجاز (یا اغماض)
4 - غفلت (یا بدون دخالت)

تعریف سبک های فرزندپروری و تأثیرات آنها بر رفتار کودکان

سبک های فرزندپروری بر اساس دو بعد رفتار و سبک های فرزندپروری طبقه بندی می شوند:

تقاضا به وسعت والدین بر رفتار فرزندان خود و یا تقاضای بلوغ آنها اشاره دارد. منظور از پاسخگویی درجه ای است که والدین نسبت به نیازهای عاطفی و رشد فرزندان خود پذیرفته و حساس هستند.

1. فرزندپروری معتبر

مطالبه گری بالا پاسخگویی بالا

والدین معتبر انتظارات زیادی از پیشرفت و بلوغ دارند ، اما آنها همچنین گرم و پاسخگو هستند.
این والدین با بحث آزاد ، ارائه راهنمایی و استفاده از استدلال ، قوانین را تعیین می کنند و محدودیت ها را اعمال می کنند.

این والدین به فرزندان خود استدلال و توضیحی در مورد عملکرد آنها ارائه می دهند. توضیحات به کودکان اجازه می دهد تا حس آگاهی داشته باشند و ارزشها ، اخلاق و اهداف را به کودکان بیاموزند.

روشهای انضباطی آنها 4 مقابله ای است ، یعنی منطقی ، قابل مذاکره ، نتیجه گرا و مربوط به رفتارهای تنظیم کننده است.

والدین مقتدر مهربان و حامی هستند. آنها به فرزندان خود استقلال می دهند و استقلال را تشویق می کنند.

آنها همچنین امکان برقراری ارتباط دو طرفه را فراهم می کنند. این شیوه فرزندپروری به عنوان شیوه فرزندپروری دموکراتیک 5 نیز شناخته می شود.

فرزندان والدین معتبر مورد توجه هستند.

بر اساس تحقیقات باومریند در مورد شیوه های فرزندپروری ، فرزندان والدین معتبر 6 ساله تمایل دارند:

- شما شاد و راضی به نظر برسید.
- مستقل ترند
- فعال تر هستند .
- دستیابی به موفقیت تحصیلی بالاتر .
- عزت نفس خوب ایجاد کنید .
- تعامل با همسالان با استفاده از مهارتهای اجتماعی شایسته .
- سلامت روانی بهتری داشته باشید - افسردگی کمتر ، اضطراب ، اقدام به خودکشی ، بزهکاری ، مصرف الکل و مواد مخدر.
- تمایلات خشونت آمیز کمتر را نشان دهید .

2. فرزندپروری اقتدارگرا

مطالبه گری بالا پاسخگویی کم

سطوح بالای کنترل والدین و سطح پایین پاسخگویی دو ویژگی والدین مستبد است.

اگرچه شیوه های فرزندپروری اقتدارگرا و شیوه های فرزندپروری مقتدر دارای نام های مشابهی هستند ، اما چندین تفاوت مهم در باور ، تقاضا و رویکرد والدین دارند.

در حالی که هر دو سبک والدین استانداردهای بالایی را می طلبند ، والدین اقتدارگرا خواستار اطاعت کورکورانه از دلایلی مانند "زیرا من چنین گفتم" هستند. آنها فقط اجازه ارتباط یک طرفه از طریق قوانین و دستورات را می دهند. هرگونه تلاش برای استدلال با آنها بعنوان یک حرف برگشتی تلقی می شود.

این والدین از نظم و انضباط شدید استفاده می کنند و اغلب از مجازات های سخت مانند تنبیه بدنی به عنوان راهی برای کنترل رفتار کودکان استفاده می کنند. روشهای انضباطی آنها اجباری 4 است ، یعنی خودسرانه ، اجباری ، سلطه گر ، و مربوط به نشان دادن تمایز وضعیت است. والدین مستبد به نیازهای فرزندان خود پاسخ نمی دهند و عموماً پرورش نمی دهند. آنها معمولاً استفاده از درمان متوسط ​​را برای سخت گیری فرزندان خود توجیه می کنند.

کودکانی که والدین آنها شیوه فرزندپروری اقتدارگرا دارند تمایل دارند:

- روحیه ناراضی داشته باشید.
- کمتر مستقل باشید.
- ناامن به نظر می رسد.
- عزت نفس پایینی دارند.
- مشکلات رفتاری یا رفتاری بیشتری نشان دهید .
- عملکرد تحصیلی بدتری داشته باشند.
- مهارت های اجتماعی ضعیف تری داشته باشند.
- بیشتر مستعد مسائل روحی باشید .
- احتمال استفاده از مواد مخدر بیشتر است .
- داشتن مهارت های مقابله ای بدتر .

3. فرزندپروری مجاز (اغماض)
تقاضای پایین پاسخگویی بالا

والدین مجاز ، قوانین و محدودیت های بسیار کمی را تعیین می کنند و آنها تمایلی به اجرای قوانین ندارند.

این والدین متواضع و خونگرم هستند اما دوست ندارند نه بگویند یا فرزندان خود را ناامید کنند.

فرزندان دارای والدین مجاز ، بدترین نتایج را دارند:

- نمی تواند از قوانین پیروی کند.
- خودکنترلی بدتری داشته باشید.
- دارای تمایلات خودخواهانه
- در روابط و تعاملات اجتماعی با مشکلات بیشتری روبرو می شوند.

4. والدین غفلت آمیز (بدون مشارکت)
تقاضای پایین پاسخگویی کم

والدین غافل مرزهای محکم یا استانداردهای بالایی را تعیین نمی کنند.

آنها نسبت به نیازهای فرزندان خود بی تفاوت هستند و در زندگی آنها دخالت ندارند.

این والدین بدون مشارکت ممکن است خودشان دارای مشکلات روحی مانند افسردگی ، سوء استفاده فیزیکی یا بی توجهی به کودک در دوران کودکی باشند.

کودکانی که توسط والدین غفلت تربیت شده اند:

- تکانشی تر هستند
- نمی تواند احساسات خود را تنظیم کند.
- با مشکلات بزهکاری و اعتیاد بیشتر برخورد کنید.
- مشکلات روانی بیشتری داشته باشید - به عنوان مثال رفتار خودکشی در نوجوانان

کدام شیوه فرزندپروری م Theثرتر است؟

از دهه ها مطالعه ، محققان دریافتند که فرزندپروری معتبر پیوسته با بهترین نتایج در کودکان مرتبط است.

سبک فرزندپروری معتبر از نظر روانشناسان و روانپزشکان بهترین شیوه فرزندپروری است.

این طبقه بندی شیوه های تربیت کودک بیش از 25 سال در کشورهای مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است.

نتایج به طور کلی برای هر سبک فرزندپروری مورد انتظار است.

با این حال ، ناسازگاری ها و استثنائات در برخی زمینه ها همچنان وجود دارد.

در اینجا عواملی وجود دارد که ممکن است در تعیین نحوه رشد کودک نقش داشته باشد.
تفاوتهای فرهنگی و قومی

برخی از مطالعات نشان می دهند که سبک معتبر همیشه با بهترین موفقیت مدرسه در خانواده های مختلف از قومیت های مختلف (مانند آسیایی ، سیاهپوستان ، اسپانیایی) و اجتماعی -اقتصادی (مانند سطح درآمد ، تحصیلات والدین ، ​​تعداد والدین فعال) مرتبط نیست.

به عنوان مثال ، در یک مطالعه ، محققان دریافتند که دانش آموزان آفریقایی تبار با والدین معتبر اما بدون حمایت همسالان بهترین عملکرد تحصیلی را نداشتند.

در مورد دانش آموزان آسیایی-آمریکایی ، در برخی از مطالعات ، آنها هنگامی که والدین مستبد و حمایت همسالان داشتند بهترین عملکرد را در مدرسه داشتند .

در اسپانیا ، مطالعه ای نشان داد که هر دو سبک فرزندپروری دلپذیر و معتبر با نتایج خوبی همراه است .
مزاج کودک

رفتار خود کودکان نیز می تواند بر انتخاب والدین و پیامدهای آنها تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال ، ممکن است بچه هایی با خلق و خوی حساس تر ، والدین خود را وادار به تغییر شیوه فرزندپروری به سمت اقتدارگرایانه کنند.

در یک مطالعه ، همچنین مشخص شد که برخی جنبه های رفتار کودک مانند رفتارهای اجتماعی و پرخاشگرانه با خلق و خوی کودک ارتباط بیشتری دارد تا با شیوه فرزندپروری والدین.

به نظر می رسد که شیوه فرزندپروری تنها عامل تعیین کننده در پیامدهای کودک نیست.

تفاوت در زمینه اجتماعی و خلق و خوی کودکان نیز می تواند تفاوت ایجاد کند.

اما شایان ذکر است که علیرغم اینکه به طور گسترده ای منتشر شده است ، همه این نتایج مطالعه توسط سایر محققان با موفقیت تکثیر نشده است.

علاوه بر این ، این نتایج در سایر انواع پیامدها ، مانند رفتار یا سلامت روانی ، سازگار نیست.

به عنوان مثال ، در حالی که برخی از مطالعات نشان می دهد استفاده از فرزندپروری اقتدارگرا در جمعیت آمریکایی های چینی با بهترین نتایج تحصیلی 23 همراه بوده است ، برخی دیگر معتقدند که فرزندپروری معتبر بهترین پیش بینی کننده عملکرد مدرسه 24 است.

تا به امروز ، هیچ مطالعه ای به طور قاطع مزایای فرزندپروری معتبر را رد نکرده است ، در حالی که بسیاری دیگر مزایای آن را به طور مداوم نشان داده اند.

فرزندپروری معتبر همچنان توصیه شده است که در والدین مدرن در آمریکا توصیه می شود.
شیوه های فرزندپروری در مقابل شیوه های فرزندپروری

مولفه دیگری که می تواند بر نتیجه تأثیر بگذارد ، تمایز بین شیوه فرزندپروری و شیوه فرزندپروری است.

شیوه والدین ، ​​شرایط عاطفی و کنترل است که در آن والدین فرزندان خود را تربیت می کنند.

شیوه های فرزندپروری اقدامات خاصی است که والدین در والدین خود به کار می برند.

حتی برای والدین با شیوه فرزندپروری یکسان ، آنها ممکن است از شیوه های مختلف فرزندپروری استفاده کنند که ممکن است بر میزان پیامدها تأثیر بگذارد.
محدودیت ها و انتقادات مطالعات والدین

هنگام تفسير نتايج تحقيق ، توجه به اين نكته ضروري است كه اكثر اين مطالعات فرزندپروري تنها بين سبك هاي فرزندپروري و نتايج آنها پيوند دارد.

یعنی نتایج فقط همبستگی است و علیت نیست.

به عنوان مثال ، والدینی که خونگرم و پاسخگو هستند ، تمایل دارند فرزندانی داشته باشند که مشکلات رفتاری کمتری از خود نشان دهند. یکی وسوسه می شود بگوید بنابراین والدین خونگرم و پاسخگو باعث رفتار بهتر بچه ها می شوند.

اما شما به راحتی می توانید این موضوع را برگردانید و بگویید بچه هایی که رفتار می کنند باعث می شوند والدینشان گرمتر و پاسخگوتر باشند.

کودکان مختلف دارای خلق و خوی متفاوت هستند و به نوبه خود می توانند بر رفتار والدین تأثیر بگذارند.

این تحقیقات مربوط به فرزندپروری به ما نمی گوید که کدام رابطه علت و معلولی صحیح است.

بنابراین چرا اغلب روانشناسان و متخصصان هنوز شیوه فرزندپروری معتبر را توصیه می کنند؟

یکی از دلایل این است که حجم وسیعی از مطالعات وجود دارد که این ارتباطات را به طور مداوم نشان می دهد.

دلیل دیگر این است که هیچ تحقیقی وجود ندارد که نشان دهد شیوه فرزندپروری معتبر باعث آسیب رساندن به کودکان می شود.

به عنوان والدین ، ​​اگر مجبور باشم یکی از شیوه های فرزندپروری را انتخاب کنم ، بدون هیچ گونه اطلاعات تحقیقاتی ، اهداف فرزندپروری خود و نوع والدینی که می خواهم باشد را در نظر می گیرم.

هدف نهایی والدین من تربیت یک فرد سالم ، شاد ، مهربان و مسئول است که وقتی بزرگ شد من و خانواده ما را دوست خواهد داشت. و من همچنین می خواهم از تجربه فرزندپروری لذت ببرم.

سخت است تصور کنم که سرد و سختگیر (اقتدارگرا) ، سرد و بی تفاوت (غفلت کننده) یا گرم و دلپذیر (مجاز) به همه اهداف من برسد.

سبک فرزندپروری مقتدرانه برای من منطقی است.
طبیعت در مقابل پرورشطبیعت در مقابل پرورش یکی از قدیمی ترین بحث ها در تاریخ روانشناسی است. کدام یک اهمیت بیشتری دارد؟

مطالعه اخیر توسط موسسه مغز کوئینزلند و دانشگاه VU آمستردام تقریبا بحث طبیعت در برابر پرورش را حل کرده است. 14.5 میلیون جفت دوقلو تقریباً از هر مطالعه دوقلو که در 50 سال گذشته انجام شده بود ، جمع آوری و 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

محققان دریافته اند که رفتار و ویژگی های شخصیتی افراد تحت تأثیر ژنتیک (طبیعت) و محیط (پرورش) تقریباً یکسان است.
فرزندپروری یکی از مهمترین بخشهایی است که کودک از بدو تولد در معرض آن قرار دارد. تأثیر آن بر کودک قابل توجه و غیرقابل انکار است.