انتشارات مهرسا

بچه های سخت چه کودکانی هستند و چه عواملی باعث بدقلقی در کودکان می‌شود؟

مشخصات رفتاری یک کودک سخت چیست؟

10 روش برای برخورد با یک بچه دشوار
معمولاً تمامی کودکان زمانی که از آنها می‌خواهیم آماده شوند، سبزیجات خود را بخورند یا زمانی که باهم بیرون می‌رویم یکجا آرام بنشیند، سروصدا راه می‌اندازند. برخی از کودکان به حرف شما گوش می‌دهند، ولی از طرفی دیگر کودکانی نیز هستند که بدقلقی می‌کنند. والدین چنین کودکانی همیشه منتظر دردسر بعدی هستند و نگران این هستند که چگونه بدون اینکه مشکلی پیش آید از کودک خود بخواهند وظایف اولیه خود را انجام دهد. در این مقاله به تمام اطلاعاتی که در مورد شناسایی و روش برخورد با کودکان سخت نیاز دارید، اشاره شده است.

کودکان سخت چه کودکانی هستند و چه عواملی باعث بروز این رفتار می‌شود؟

کودکان بدقلق کودکانی هستند که معمولاً هنگام انجام کارهای روزانه مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن، حمام رفتن یا آماده‌شدن برای بیرون رفتن با شما می‌جنگند. این مسئله می‌تواند فراتر رفته تا جایی که والدین برای بردن فرزندان خود به مجامع عمومی نگران باشند که مشکلی پیش بیاید یا در کل، اوقات ناراحت‌کننده‌ای در برخورد با فرزندشان داشته باشند.

عوامل مختلفی ممکن است موجب بدقلق شدن کودکان شوند و جالب اینجاست که ژنتیک می‌تواند عامل مهمی در این زمینه باشد. اگرچه ممکن است قبول این موضوع برای والدین سخت باشد که بپذیرند کودکان بدقلق به دنیا می‌آیند، به نظر می‌رسد کودکانی که رفتارهای معتدلی دارند، اغلب تمایل دارند که کودکان آرامی باشند. چنین کودکانی زمانی که آنها به خانواده خود نگاه می‌کنند، معمولاً در جایی همتایی دارند که مشابه آنها عمل می‌کند. از طرف دیگر، سبک فرزندپروری والدین می‌تواند در بدقلق شدن کودکان تأثیر داشته باشد. در چنین مواردی، بررسی سابقه فرزندپروری می‌تواند علت را مشخص کند.

صفات رفتاری کودک دشوار

اعتراض و مقاومت : کودکان بدقلق دائماً با شما مقابله می‌کنند و در برابر هرآنچه از آنها درخواست کنید (برای مثال از آنها بخواهید تا صبر کنند پس از اتمام خرید شما برایشان بستنی بخرید، برای خواب به تختخواب خود بروند، به مدرسه بروند و یا هر درخواست ساده دیگر،) با شما مخالفت کرده و تمایلی به اطاعت کردن ندارند.

سروصدا : یک کودک نوپای به شدت بدقلق با سروصدا غذا می‌خورد، غذای خود را به اطراف پرتاب کرده یا فقط یک نوع غذای خاص طلب کند؛ حتی اگر به مدت طولانی گرسنه بماند. این کودکان حتی زمان لباس پوشیدن یا حمام کردن نیز سروصدا می‌کنند.

صدمه زدن به دیگران: این مورد یکی از صفات رفتاری پسران بدقلق است که غالباً رفتارهای بی‌ادبانه‌ای دارند و با کودکان دیگر و بزرگسالان، به‌خوبی بازی نمی‌کنند. آنها معمولاً اگر آزرده‌خاطر شوند یا به آنچه می‌خواهند دست پیدا نکنند، شروع به گاز گرفتن، لگد زدن یا نیشگون گرفتن می‌کنند.

خشم بیش از اندازه: بروز این رفتار زمانی که به آنچه می‌خواهند نمی‌رسند، در آنها بسیار معمول است. خشم کودک باعث می‌شود آنها بیشتر با شما مقابله کرده، اجسام را به اطراف پرتاب کرده و یا به دیگران آسیب برسانند.

هیجانات: یکی از صفات رفتاری معمول در کودکان دشوار، هیجانات مکرر است. کودک معترضی که در یک مهمانی آرام نمی‌نشیند، می‌تواند تبدیل به یک معضلی شود که تمام توجه اطرافیان را به‌سوی خود جلب کند. آنها از این شیوه برای دستیابی به خواسته‌های خود استفاده می‌کنند، حتی اگر ضرورتی برای داشتن آن نداشته باشند.

10 روش برای برخورد با بچه دشوار
اگر شما والد یک کودک سخت هستید، در اینجا به راهکارهایی برای برخورد با آنها اشاره شده است:

مبارزات خود را انتخاب کنید: اگر به‌خاطر هر رفتار بدی مجبور باشید با کودک خود مبارزه کنید، همیشه در حال جنگیدن خواهید بود. در عوض فهرستی از 10 تا 15 مورد از موارد جدی که به‌طورقطع نباید انجام دهند تهیه کنید، زیرا این موارد می‌توانند برای دیگران خطرناک، ناراحت‌کننده و بی‌ادبانه باشند. اگر مواردی باشد که به‌طورقطع ممنوع باشند، مانند راندن سه چرخه در خیابان، عواقبی واقعی برای آنها تعیین کنید که بتوانید دنبال کنید. قوانین خود را دائماً اجرا کنید تا مانع از سردرگمی و شورش آنها شوید.
اقدامات پیشگیرانه انجام دهید: این روش نیاز به کمی تمرین دارد، اما بسیار مؤثر است. با اطلاعاتی که از خلق‌وخوی کودک دارید، برای پیش‌بینی‌کردن و جلوگیری از آشوب‌ها استفاده کنید. اگر زمانی که در آشپزخانه هستید، کودکان شما تمایل دارد اجسام را از کمد به بیرون پرتاب کند، آنها را قفل کنید تا به آن دسترسی نداشته باشند. زمان‌هایی که بسیار پرانرژی یا خسته و کودک بدخلق است را بشناسید، بنابراین شما می‌توانید برنامه خریدکردن در سوپرمارکت یا مطب دکتر رفتن را زمانی تعیین کنید که فرزند شما در بهترین حالت خود باشد. اسباب‌بازی‌های موردعلاقه او یا وسایل سرگرم‌کننده دیگر را همراه خود داشته باشید.

خود را کنترل کنید: اهمیتی ندارد اگر آمادگی ندارید یا خسته هستید، خود را کنترل کنید و رفتارهای بد و سروصدا از خود بروز ندهید. در غیر این صورت نقطه‌ضعف شما را فهمیده و با سروصدا کردن بیشتر شما را تحریک خواهد کرد. در عوض شما می‌توانید بر ناتوانی او چیره شده و به آنچه برای کنترل نیاز دارید دست پیدا کنید.

خونسرد باشید: هرچه خونسردتر باشید راحت‌تر می‌توانید این شرایط را مدیریت کنید. همچنین زمانی که می‌خواهید کودک خود را از یک رفتار بد منع کنید، لحن صحبت شما نیز باید آرام، ثابت و خنثی باشد. وقتی‌که می‌خواهید آنها را متقاعد کنید تا قبل از غذا خوردن دستان خود را بشوید، اگر لحن صحبت شما پیشنهادی باشد بیشتر از یک لحن توصیه‌کننده اثر خواهد داشت؛ بنابراین به‌جای آنکه بگویید “فوراً برو دست و پایت را بشور” بهتر است این‌گونه پیشنهاد بدهید که “چرا تا شام را آماده می‌کنم نمی‌روی دست و پایت را بشویی؟ “به‌دقت گوش دهید: برای کودکان بسیار اهمیت دارد که حرف‌هایشان شنیده شود و اغلب سعی می‌کنند توجه شما را جلب کنند؛ بنابراین هر زمانی که احساس خوشحالی و ناراحتی خود را بروز می‌دهند به آنها گوش داده و واکنش نشان دهید تا آنها احساس کنند که شنیده می‌شوند. اگر او می‌خواهد جعبه کلوچه را در سوپرمارکت باز کند، برای او توضیح دهید چرا نباید این کار را انجام دهد و منتظر بماند تا شما از آنجا خارج شوید.

با آنها همدردی کنید: کودک شما نمی‌تواند قادر به درک طوفان احساسی ایجاد شده در ذهنش باشد، اما شما می‌توانید. هر زمان که امکانش باشد، با احساسات کودک همدردی کنید و به آنها آموزش دهید که احساسات خود را تفکیک کنند تا بتوانند بهتر متوجه آنچه برایشان اتفاق می‌افتد باشند. برای مثال چنین جملاتی را به او بگویید: “من می‌دانم تو به‌خاطر کوکی‌هایی که نتوانستی به دست بیاوری ناامید هستی” یا بگویید “من می‌دانم که تو برای حمام رفتن بسیار خسته هستی.”

بیشتر توضیح دهید: به‌جای آنکه نسبت به شیطنت‌های کودک واکنش نشان دهید، به آنها توضیح دهید که برداشتن اسباب‌بازی کودکان دیگر کار بدی است، زیرا اگر آنها این کار را با تو بکنند دوست نخواهی داشت. این موضوع در مورد کتک زدن یا گاز گرفتن نیز صدق می‌کند، بنابراین آنها این‌گونه بهتر خواهند فهمید که رفتارشان چقدر بر روی دیگران تأثیر دارد.
به آنها یک گزینه انتخابی دیگر پیشنهاد دهید: امتناع از اطاعت اغلب به عصیان علیه کنترل شما مربوط می‌شود؛ بنابراین به‌جای کنترل کردن، گزینه دیگری که نتایج محدودتری دارد به آنها پیشنهاد دهید. برای مثال، به‌جای آنکه به آنها دستور دهید تا اسباب‌بازی‌های خود را به داخل سبد برگردانده و اتاق خود را تمیز کند، از او سؤال کنید که کدام کار را دوست دارد انجام دهد و شما کار دیگر را انجام دهید. در نهایت، می‌توانید دیگر کمک نکنید و از او بخواهید که در یک زمان تمام وظایف خود را انجام دهد.

به او پاداش دهید: شما می‌توانید از این استراتژی فقط زمانی که در یک زمان مشخص رفتار مناسبی از خود نشان می‌دهند، استفاده کنید. بگویید که به خانه دوست خود می‌روید و پسر شما باید قول بدهد که با کودکان دیگر به‌خوبی بازی می‌کند و سر قولش بماند و به‌عنوان جایزه برای او بستنی یا خوراکی موردعلاقه اش را بخرید. شما می‌توانید از این شیوه به‌راحتی برای کارهای دیگر مثل دارو خوردن یا کمتر شکر خوردن استفاده کنید.
پیامدهای مناسب را در نظر بگیرید: پیامدها همچنین به‌اندازه پاداش در شکل‌گیری رفتار کودکان بدقلق مؤثر هستند. داشتن وقت آزاد در مورد اکثر کودکان نتیجه می‌دهد، زیرا آنها زمان کافی برای فکرکردن در مورد آنچه در یک محیط کسل‌کننده انجام داده‌اند دارند. اگر وقت آزاد نتیجه نداد همیشه می‌توانید فعالیت‌های موردعلاقه دیگری مانند تلویزیون دیدن یا دسر خوردن را برای آنها در نظر بگیرید.

قانونمندکردن یک کودک بدقلق مهارتی است که اکثر والدین آن را ندارند، زمانی که خلق‌وخوی کودک خود را می‌شناسند به این مهارت دست پیدا کرده و درمی‌یابند که چه اقداماتی بهتر است انجام دهند. اگرچه ممکن است در ابتدا کمی سردرگم باشند که چرا برخی از کودکان نسبت به بقیه پرخاشگرترند، در نهایت خلق‌وخوی کودکان خود را شناخته و به یک استراتژی دست پیدا می‌کنند. کلید اصلی صبر، مهارت مشاهده دقیق و روش‌های هوشمندانه برای مدیریت آنها است.