بن خیلی پستانک دوست داشت

و همیشه‌ی خدا یک پستانک توی دهانش بود.

تا اینکه یک روز مامان گفت: «بن، تو حالا دیگر بزرگ شده‌ای.

فکر کنم وقتش رسیده که پستانک را کنار بگذاری».

بن پرسید: «خب، حالا باید چه‌کار کنم، مامانی؟»