سوفیا، خرسیِ دوست‌داشتنی‌اش را در ساحل گم کرد، اما انگار هیچ‌کسی جز دریا عروسک او را ندید...
داستانی تاثیرگذار و دلنشین که نشان می‌دهد، اگر چیزی در قلبمان خانه کرده باشد، هیچ‌وقت گم نمی‌شود.

درباره‌ی نویسنده:

دوران کودکی تام پرسیوال (Tom Percival) معمولی نبود، او در منطقه‌ای دورافتاده و البته زیبای غرب انگلستان زندگی می‌کرد. قطعا در همین سال‌های شکل‌گیری شخصیت بود که به نقاشی و نوشتن علاقه پیدا کرد.

تام بعد از اینکه چند شهر را به دقت بررسی کرد، فهمید که عمیقا یک پسر روستایی‌ست و حالا او در روستایی دیگر با همسر و دو فرزندش زندگی می‌کند. تام به معنای واقعی، یک‌عالمه کتاب تصویرسازی و نوشته است.

خوانندگان می‌گویند:

گاهی اوقات کتابی شاهکار می‌شود. عکس‌های قدیمی که از مادر سوفیا در کتاب بدون توضیح خاصی آمده، ممکن است بعضی‌ها را با دیدنش حسابی احساساتی کند. مسافر دریا مثل یک ترن‌هوایی احساسات است و فرصتی برای گفت‌وگو در هر صفحه از کتاب ایجاد می‌کند. در انتها هم با یک چرخش داستانی غیرمنتظره، لبخند رضایت را بر لب مخاطب می‌نشاند، چون برمی‌گردیم به جایی که شروع کردیم.

متن و تصاویر کتاب، آرام‌آرام خواننده را با این داستان امید‌بخش همراه می‌کند. هیچ چیز اغراق‌شده و غیرممکن به‌نظر نمی‌رسد. کودکان خیلی‌زود کتاب را درک می‌کنند. بزرگ و کوچک، غم ازدست‌دادن چیزی که جایش با شیء دیگری پر نمی‌شود، حس می‌کنند. این داستان ناتمام به‌خوبی به ما یادآوری می‌کند که هیچ چیزی گم نمی‌شود، حتی اگر این موضوع را باور نداشته باشیم.

به‌نظرم این یک کتاب کلاسیک و جدید است که می‌تواند هدیه‌ای فوق‌العاده برای هر کودکی باشد. تصاویر کتاب پر از جزئیات و ترغیب‌کننده هستند. این کتاب لایه‌های زیادی دارد که مطمئنم تا چند وقتی پسرم را سرگرم می‌کند.